دیپلماسی، اقلیم و اطلاعات؛ سه ضلع فشار خاموش در تحولات پیش‌رو

دیپلماسی، اقلیم و اطلاعات؛ سه ضلع فشار خاموش در تحولات پیش‌رو

“برخی روندهای نوین فشار چندلایه علیه جمهوری اسلامی ایران”

✍سعیدشهرابی فراهانی/ تحلیل گرارشدسیاسی.امنیتی.بین الملل/ مدیرمرکزپژوهش ومطالعات بین المللی ضدصهیونیستی/ مدیرتبیین اتاق تحلیل جبهه مقاومت

در زمانی که منطقه همچنان درگیر تبعات ویرانگر جنگ‌های اخیر است، و افکار عمومی جهانی از تصاویر مکرر خشونت و بی‌ثباتی فرسوده شده‌اند، نشانه‌هایی تازه و پیچیده از یک فشار چندلایه و غیرفعال علیه جمهوری اسلامی ایران در حال شکل‌گیری است؛ فشاری که برخلاف گذشته، نه با جلوه‌های آشکار نظامی، بلکه با ظرافتی پنهان، در لایه‌های دیپلماسی، اقلیم و عملیات روانی گسترش می‌یابد.

🔹 محور اول: دیپلماسی در سایه؛ بازآفرینی فشار با واژگان رسمی
واژه‌هایی نظیر مکانیزم ماشه، بار دیگر با پوششی نوین در دستور کار برخی محافل غربی قرار گرفته‌اند؛ اما آنچه امروز تحت این عنوان پیگیری می‌شود، تنها یک ابتکار حقوقی نیست، بلکه بستری است برای تشدید فشارهای ساختاری، سیاسی و رسانه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران، در پوشش سازوکارهای بین‌المللی.
افزایش تحرکات مشکوک در ترویح گفت‌وگوهای ازپیش‌مهندسی‌شده، صدور بیانیه‌هایی با امضای شخصیت‌های غیرفعال یا منقضی‌شده، و طرح آلترناتیوهای سیاسی فاقد مشروعیت مردمی، نشان می‌دهد که نوعی طراحی روانی برای بحران‌سازی بی‌صاحب در حال پی‌ریزی است.

🔹 محور دوم: اقلیم هدف‌گذاری‌شده؛ امنیت زیستی در معرض مداخله خاموش
در لایه‌ای کمتر دیده‌شده اما بسیار حساس، نشانه‌های واضحی از ورود به فاز نهایی یک جنگ اقلیمی هدفمند علیه زیرساخت‌های حیاتی کشور، به‌ویژه در حوزه امنیت آبی تهران و مناطق مرکزی ایران قابل مشاهده است.
برخی داده‌های تقاطعی، حاکی از آن است که ترکیبی از عوامل خارجی (مانند سدسازی‌های حاشیه‌ای، مدیریت منابع در کشورهای همسایه) و داخلی (نفوذ در زنجیره تصمیم‌سازی، سهل‌انگاری مدیریتی یا بزرگ‌نمایی بحران) در حال طراحی یک نقطه آغاز برای التهاب اجتماعی گسترده است؛ وضعیتی که در آن، یک بحران زیستی می‌تواند به سرعت به یک بحران امنیتی تبدیل شود.

🔹 محور سوم: اطلاعات و ادراک عمومی؛ سکوتی که صدا دارد
در بُعد رسانه‌ای و روانی، شاهد فضاسازی‌هایی هستیم که در ظاهر متنوع، اما در عمق، بخشی از یک مهندسی مشترک در «ادراک‌سازی جمعی» است.
پخش تصاویر خاص از خشکسالی، قطعی‌های ناگهانی برق، نوسانات سنگین در بازار ارز، طلا و نان، همه در کنار یکدیگر، احساس بی‌ثباتی مزمن را در جامعه تقویت می‌کنند.
در چنین فضایی، نقش نخبگان رسانه‌ای، دانشگاهی و دینی در خنثی‌سازی این موج‌آفرینی‌های خاموش، بیش از هر زمان ضروری است.

⬆️جمع‌بندی و پیشنهادهای راهبردی
در مواجهه با این فشار ترکیبیِ بی‌صدا اما مؤثر، آنچه بیش از تقابل نظامی اهمیت دارد، اقدام هماهنگ، هوشمندانه و چندبُعدی در حوزه‌های نرم و پیش‌هشدار است. پیشنهاد می‌شود:

ارتقای فوری سطح هوشیاری اقلیمی–زیستی
فعال‌سازی سامانه‌های پیش‌هشدار در حوزه منابع آب، انرژی و زیرساخت‌های محیط‌زیستی در چارچوب پدافند غیرعامل.

رصد پیوسته جریان‌های ادراکی و رسانه‌ای
ایجاد اتاق‌های تحلیل میان‌رشته‌ای برای پایش و پاسخ به جریان‌سازی‌های رسانه‌ای مشکوک.

تقویت بازدارندگی فناورانه در سطح بین‌المللی
تمرکز بر نمایش هوشمند توان موشکی، فضایی و سایبری کشور در قالب ابزار بازدارندگی راهبردی.

دیپلماسی منطقه‌ای در خدمت ثبات اقلیمی
فعال‌سازی کانال‌های سیاسی و محیط‌زیستی با کشورهای همسایه برای مدیریت منابع مشترک و بی‌اثر کردن برنامه‌های اقلیمی مخرب.

نظارت اطلاعات‌محور بر بازار و انرژی
رصد لحظه‌ای تحرکات غیرعادی در بازارهای حساس، با حضور هماهنگ مجلس، وزارت اقتصاد، وزارت نیرو و نهادهای امنیتی.