سلاح هسته‌ای، فلسفه بقا نه ابزار تهاجم

سلاح هسته‌ای، فلسفه بقا نه ابزار تهاجم / گزارشی پیرامون کارویژه بازدارندگی هسته‌ای در جهان پساجنگ

✍سعیدشهرابی فراهانی/ تحلیل گرارشدسیاسی.امنیتی.بین الملل/ مدیرمرکزپژوهش ومطالعات بین المللی ضدصهیونیستی/ مدیرتبیین اتاق تحلیل جبهه مقاومت

🔹بخش اول: طرح یک ادعا
در محافل رسانه‌ای و اتاق‌های فکر وابسته به غرب، ادعایی تکراری اما ساده‌انگارانه در حال بازنشر است
«اگر سلاح هسته‌ای بازدارنده بود، چرا از وقوع عملیات نظامی علیه دارندگان آن جلوگیری نکرد؟»
نمونه‌های مورد اشاره: حمله ایران به سرزمین‌های اشغالی (۲۰۲۴) و اقدامات نظامی اوکراین علیه فدراسیون روسیه

🔹بخش دوم: تبیین تحلیلی ـ مفهومی

بازدارندگی هسته‌ای و آستانه‌ی تهدید وجودی
ماهیت بازدارندگی هسته‌ای نه در واکنش به هر حمله، بلکه در پاسخ به تهدید وجودی کشور تعریف می‌شود
دکترین رسمی تمامی قدرت‌های هسته‌ای ـ اعم از امریکا، روسیه، فرانسه، هند یا چین ـ تصریح دارد که استفاده از سلاح اتمی، فقط در صورت مواجهه با تهدید قطعی علیه بقای کشور یا نابودی تمامیت ارضی توجیه‌پذیر است
عملیاتی محدود نظیر شلیک چند پهپاد یا اصابت موشک نقطه‌ای، هیچ‌گاه به آستانه فعال‌سازی چنین واکنشی نمی‌رسد

تمایز بازدارندگی مطلق از بازدارندگی مؤثر
بازدارندگی، مطلق نیست؛ بلکه مفهومی نسبی و مبتنی بر موازنه عقلانی قدرت است
سلاح هسته‌ای برای جلوگیری از جنگ تمام‌عیار بین‌الدُوَل طراحی شده، نه برای جلوگیری از جنگ‌های نیابتی، اقدامات خرابکارانه یا حملات تاکتیکی موضعی.
به همین دلیل، برخوردهای محدود نه بازتاب ضعف بازدارندگی هسته‌ای، بلکه ناشی از ماهیت چندسطحی نبردهای نوین است.

منطق اخلاقی ـ زیست‌محیطی در استفاده از سلاح هسته‌ای
در محاسبات هر قدرت بزرگ، استفاده از سلاح هسته‌ای، آخرین راهکار در شرایط فقدان هر گزینهٔ دیگر است.
هزینه‌های زیست‌محیطی، پیامدهای سیاسی و تبعات اخلاقی ـ انسانی آن، چنان گسترده و فاجعه‌بار است که تنها در برابر تهدید نابودی ملی قابل توجیه است.

🔺نتیجهٔ راهبردی
سلاح هسته‌ای، تضمین‌کننده بقاست نه ابزار مداخله در هر سطحی از درگیری
در معادلات امنیت ملی، پاسخ به حملات محدود یا جنگ‌های ترکیبی، بر عهده بازدارندگی متعارف، شبکه دفاع چندلایه و توانمندی‌های ترکیبی اطلاعاتی و عملیاتی است

🔹بخش سوم: افشای همکاری اطلاعاتی۴ بین آژانس و رژیم صهیونیستی

عنوان فرعی
رخنه در اعتماد بین‌المللی / شواهد جدید از انتقال اطلاعات هسته‌ای ایران به موساد
بر اساس داده‌های تازه به‌دست‌آمده توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران، بخش‌هایی از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) طی سال‌های اخیر به کانالی غیررسمی برای انتقال اطلاعات حساس به رژیم صهیونیستی بدل شده‌اند

▪️جزئیات یافته‌ها
بررسی‌های امنیتی نشان می‌دهد نامه‌های رسمی ایران به آژانس، شامل جزئیات فنی و حفاظتی حساس، در همان روز ارسال، به‌دست سرویس اطلاعاتی موساد رسیده است
تحلیل‌ محتوا و زمان‌بندی ترور دانشمندان هسته‌ای ایران نیز با این روند نشت اطلاعاتی هم‌پوشانی دارد
اسناد مکاتبات داخلی در برخی دفاتر منطقه‌ای آژانس نشان‌دهنده‌ی سطحی از هماهنگی نانوشته با طرف‌های ثالث، به‌ویژه با ساختارهای اطلاعاتی دشمن است

🔸جمع‌بندی نهایی
افول اعتماد به نهادهای بین‌المللی و ضرورت بازتعریف سازوکار نظارت هسته‌ای، بخشی از واقعیت نوین نظم جهانی است
جمهوری اسلامی ایران، ضمن پایبندی به تعهدات فنی و حقوقی، حق خویش می‌داند که در برابر نفوذ اطلاعاتی دشمن و تبانی‌های پنهان، از ظرفیت‌های مشروع بازدارندگی و حفاظت راهبردی استفاده کند