الگوی انفجارهای سریالی و نشانه‌گذاری هدفمند علیه ساختار مرکزی اداره کشور

الگوی انفجارهای سریالی و نشانه‌گذاری هدفمند علیه ساختار مرکزی اداره کشور

✍سعیدشهرابی فراهانی/ تحلیل گرارشدسیاسی.امنیتی.بین الملل/ مدیرمرکزپژوهش ومطالعات بین المللی ضدصهیونیستی/ مدیرتبیین اتاق تحلیل جبهه مقاومت

در روزها و هفته‌های اخیر، زنجیره‌ای از انفجارها، آتش‌سوزی‌ها و حوادث پرابهام در مراکز حساس کشور، بدون آن‌که از حیث میدانی یا رسانه‌ای دارای پیوست عملیاتی مشترکی باشند، با نوعی هم‌افزایی روانی، فضای ادراک عمومی و تمرکز نیروهای امنیتی را دستخوش اختلال و تضعیف هدفمند ساخته‌اند.
فارغ از آن‌که این حوادث منشأ واقعی (Real Operations) داشته باشند یا در چارچوب عملیات فریب (Fake Flag) تعریف شده باشند، آنچه اکنون به‌وضوح قابل ردیابی است، جهت‌گیری راهبردی این سلسله اقدامات به‌سوی نقطه‌ای فوق‌حساس در معماری قدرت جمهوری اسلامی ایران است:ساختار اداره کشور در خیابان پاستور

تحلیل دقیق رفتارشناسانه و امنیت‌نگر از رویدادها نشان می‌دهد که این اقدامات نه در مقام هدف نهایی، بلکه به‌مثابه آغاز عملیات مقدماتی برای ضربه‌ای بزرگ‌تر و مختل‌کننده در سطح فرماندهی اجرایی کشور صورت می‌گیرد؛ ضربه‌ای که با هدف ایجاد گسست در نظم تصمیم‌سازی، فروپاشی درک روانی ملت از تداوم حکومت و زمینه‌سازی برای عبور از نظم مستقر به‌سوی یک مدل انتقالیِ ازپیش‌طراحی‌شده در حال برنامه‌ریزی است

تجربه‌های منطقه‌ای و شواهد متقن در سناریوسازی‌های اخیر – از لبنان و عراق گرفته تا پاکستان – نشان داده‌اند که هدف‌گیری پُست اجرایی مرکزی (دولت مستقر) نه‌تنها یک تاکتیک، بلکه کلید سناریوی کودتای نرم–سخت و پل عبور به سوی حاکم‌سازی پروژه‌ی دولت موقت یا بی‌سر است. و اگرچه جمهوری اسلامی ایران از ظرفیت‌های منحصربه‌فردی برای مقابله با این تهدیدات برخوردار است، اما در شرایط کنونی، هرگونه غفلت یا سهل‌انگاری نسبت به حفاظت و صیانت از ساختار مرکزی اداره کشور می‌تواند تبعاتی برگشت‌ناپذیر در حوزه‌های امنیت ملی، ثبات روانی عمومی و استمرار اعتماد به معماری حکمرانی در پی داشته باشد

نباید از نظر دور داشت که دولت فعلی – با همه نقدها – تاکنون مانع از استقرار کامل پروژه‌ی «بی‌دولتی کنترل‌شده» و گذار ساختارمند به مدل دولت انتقالی مورد نظر اتاق‌های عملیات خارجی–نفوذی شده است؛ همین «وجودِ دولت» امروز یک مانع واقعی برای آرایش جنگ ترکیبی دشمن محسوب می‌شود، و به همین دلیل، آسیب به آن به منزله برداشتن مانع اصلی برای تحقق پلن‌های انتقال قدرت است

نکته قابل تأمل آن‌که زمانی محمدجواد ظریف در توصیف تهدیدها گفته بود:
«ممکن است یک اسم را بخواهند در لیست ترور ثبت کنند…»

امروز باید پرسید: آیا آن اسم، صرفاً یک فرداست؟ یا نماد و نماینده ساختاری است که با بودن خود، جلوی سقوط نرم به سمت هرج‌ ومرج طراحی‌شده را گرفته است؟ و ماجرای کد و رمزهای ارسالی ایشان به خارج کشور؟

⬆️ جمع‌بندی هشدارآمیز
دشمن، پس از ناامیدی از برهم زدن موازنه اقتصادی، مشروعیت‌زدایی اجتماعی، و سناریوهای مهندسی سیاسی، اکنون اولویت را به عملیات مختل‌ساز علیه مرکز ثقل اداره کشور در خیابان پاستور داده است؛ چه به شکل ترور، چه حمله ساختاری، و چه ضربه روانی هم‌زمان.
ضرورت دارد که همه‌ی ظرفیت‌های حفاظتی، ضدتروریستی، و ضدنفوذ در سطح «تمام‌سازه‌ای» بر مرکز فرماندهی اجرایی جمهوری اسلامی ایران متمرکز شود.